Sławni ludzie:
baran

Jayne Mansfield – ur. 19 kwietnia 1933 w Bryn Mawr w Pensylwanii, zm. 29 czerwca 1967 w Slidell w Luizjanie) - amerykańska modelka (Playboy 1955) i aktorka filmowa, legenda kina, seksbomba lat 50. i 60 XX .w. Uroda jak ze snu, platynowe włosy i doskonała figura pomogły młodej Teksance w ciągu paru tygodni zdobyć światowy rozgłos. W obliczu błyskawicznego, wielkiego sukcesu medialnego jej nazwisko stało się szeroko znane w Stanach Zjednoczonych. Podczas swojej kariery była porównywana przez media z inną gwiazdą uznawaną za symbol seksu tego okresu - Marilyn Monroe. Jak przystało na osobę urodzoną pod znakiem Barana, była obdarzona ognistym temperamentem i może dlatego dopuszczała się szalonych wybryków, nieustannie szukała mocnych wrażeń. Zginęła w roku 1967 w wypadku.

Vincent Van Gogh - ur. 30 marca 1853, zm. 29 lipca 1890. holenderski malarz, którego twórczość należy do kierunku zwanego postimpresjonizmem. Zaczął malować dopiero około trzydziestego roku życia. Duży wpływ na jego twórczość miały dzieła Rubensa, grafika japońska i malarstwo impresjonistów. W 1873 Vincent van Gogh został przeniesiony do Londyńskiej filii galerii. Tu spotykał swą pierwszą miłość, córkę swoich gospodarzy, Eugenie Loyer. Jednak ona, będąc już zaręczoną, odrzuciła propozycję małżeństwa ze strony Vincenta. Zawód miłosny spowodował pierwszą z jego depresji i załamanie nerwowe, w wyniku czego w 1876 roku stracił pracę w galerii. Były to pierwsze objawy syndromu maniakalno-depresyjnego, który towarzyszył mu przez całe życie. Odwiedziwszy w Paryżu swego brata Theo, jego żonę i syna, 21 maja 1890 przyjechał do Auvers-sur-Oise na północy Francji i zamieszkał w gospodzie. Znalazł w tym miejscu opiekę doktora Gacheta, przyjaciela Camille'a Pissarra, lekarza będącego jednocześnie mecenasem artystów. W tym czasie stworzył około siedemdziesięciu dzieł, m.in. Kościół w Auvers i Pole pszenicy z krukami – obraz uznawany często za ostatnie dzieło malarza. 27 lipca 1890, w czasie kolejnego załamania nerwowego, Vincent van Gogh podjął próbę samobójczą. Na miejscowym polu pożyczonym rewolwerem strzelił sobie w pierś. Nie zmarł jednak od razu, lecz po dwóch dniach na rękach Theo. Obrazy z tego okresu mają żywe, niekiedy wręcz ostre barwy, ekspresyjny rysunek i doskonale odzwierciedlają osobowość Barana – bezkompromisowego, szlachetnego, ale jakże często niezadowolonego z siebie i skłonnego do depresji.

Mistinguett - ur. 5 kwietnia 1875, zm. 5 stycznia 1956) - francuska aktorka i piosenkarka. Zadebiutowała jako Mistinguett w Casino de Paris w 1895. Występowała też m.in. w Folies Bergere. Jej sex appeal podobał się w Paryżu i była jedną z najbardziej znanych francuskich artystek swoich czasów. W 1919 roku jej nogi zostały ubezpieczone na 500,000 franków. Temperament i niezłomna wola Barana otwarły jej drogę do Moulin-Rouge czy wreszcie w Casino de Paris. Świat widział w niej wzór paryskiego czaru i wdzięku.

Marguerite Duras - (ur. 4 kwietnia 1914 w Gia-Dinh, koło Sajgonu we francuskich Indochinach; zm. 3 marca 1996 w Paryżu) - francuska pisarka i scenarzystka. To właśnie Indochiny miały znaczący wpływ na jej osobowość, a ich atmosfera obecna jest w książkach pisarki. Bohaterki powieści Duras są podobne do niej samej. Zawsze samotne poszukują idealnej miłości, która może stać się sensem życia. Jej twórczość obejmuje blisko 40 powieści i 10 sztuk teatralnych. Duras pisała także scenariusze filmowe, m.in. Hiroszima, moja miłość (Hiroshima mon amour). Sama wyreżyserowała kilka filmów, m.in. India Song i Les enfants.

Nikita Chruszczow - ur. 17 kwietnia 1894 w Kalinówce koło Kurska, zm. 11 września 1971 w Moskwie) – radziecki polityk, działacz partyjny i państwowy, I sekretarz KC Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego (KPZR) w latach 1953-1964 i premier ZSRR w latach 1958-1964. Był robotnikiem, pracował w kopalni, szybko jednak pokonywał kolejne szczeble hierarchii partyjnej, by osiągnąć jej szczyt i zostać pierwszym sekretarzem, następcą Stalina. Siła charakteru, niezłomna wola i upór Barana uczyniły zeń jednego z głównych aktorów na scenie polityki międzynarodowej po II wojnie światowej. Niepowodzeniem zakończyły się podejmowane przez niego próby otwarcia ZSRR na Zachód.

Charlie Chaplin - ur. 16 kwietnia 1889 w Londynie, zm. 25 grudnia 1977 w Vevey w Szwajcarii) – najbardziej znany hollywoodzki aktor i reżyser okresu kina niemego, później także filmów udźwiękowionych. Jego najbardziej znaną postacią filmową był Tramp – „Little fellow” z manierami dżentelmena, noszący ciasny żakiecik, przyduże spodnie, rozchodzone buty, melonik, bambusową laseczkę i wąsik. Jego humor doskonale odzwierciedla temperament Barana – żywiołowość, skłonność do buntu. Nie zdołały tego zatrzeć nawet ingerencje cenzury, która zwróciła się przeciw niemu. W epoce maccartyzmu został wydalony ze Stanów Zjednoczonych, ale jak przystało na urodzonego pod znakiem Barana nigdy się nie poddał.

Leonardo Da Vinci – właściwie Leonardo di ser Piero da Vinci, ur. 15 kwietnia 1452 r. w Anchiano niedaleko Vinci we Włoszech, zm. 2 maja 1519 r. w Clos Lucé we Francji. Włoski renesansowy malarz, architekt, filozof, muzyk, poeta, odkrywca, matematyk, mechanik, anatom, wynalazca, geolog. Leonardo często był opisywany jako archetyp "człowieka renesansu", którego wydawałoby się niespożytej ciekawości dorównywała tylko siła jego kreatywności z której znane są osoby spod znaku Barana. Szeroko uważa się go za jednego z największych malarzy wszech czasów i prawdopodobnie najbardziej wszechstronnie utalentowaną osobę w historii. To właśnie talent malarski przysporzył Leonardowi największej popularności.

Billie Holiday – właściwie Elinore Harris, ur. 7 kwietnia 1915 w Filadelfii, zm. 17 lipca 1959 w Nowym Jorku. Amerykańska śpiewaczka jazzowa; przedstawicielka "miejskiej", swingowej odmiany wokalistyki jazzowej. Przez Lestera Younga lojalnego przyjaciela i partnera muzycznego, nazywana także Lady Day. Utwory, do których napisała teksty – m.in. "God Bless the Child", "Don't Explain" i "Lady Sings the Blues" – na przestrzeni lat stały się jazzowymi klasykami. W roku 1943 została wybrana w ankiecie magazynu Esquire "najlepszą wokalistką", przed Mildred Bailey i Ellą Fitzgerald. Uzależnienie od alkoholu i narkotyków stały się przyczyną narastających kłopotów zdrowotnych. Była również kilkakrotnie aresztowana za posiadanie narkotyków, a wyrok za ich zażywanie łączył się także z odebraniem pozwolenia na występy na żywo. W maju 1958 roku trafiła do szpitala z powodu dolegliwości serca i marskości wątroby, która stała się również przyczyną jej śmierci 17 lipca 1959.

Doris Day – właściwie Doris Mary Ann Kappelhoff, ur. 3 kwietnia 1924 w Cincinnati, Ohio. Piosenkarka i aktorka filmowa. Córka Wilhelma (Williama) Kappelhoffa (1892–1967) i Almy Welz. Jest Amerykanką niemieckiego pochodzenia. W 1940 rozpoczęła karierę piosenkarki w zespole Boba Crosby'ego, większą popularność zyskała w końcu lat 40. podczas wspólnych występów z Frankiem Sinatrą i zespołem Artiego Shawa. W 1948 zadebiutowała w filmie Romance on the High Seas. Gwiazda romantycznych komedii, w których partnerowali jej tacy ekranowi amanci jak Cary Grant, Rod Taylor i Rock Hudson. W 1956 wylansowała "Whatever Will Be Will Be" (znany też jako "Que sera sera") z filmu Alfreda Hitchcocka Człowiek, który wiedział za dużo (The Man Who Knew Too Much) oraz wiele innych przebojów.

Jacek Kaczmarski– ur. 22 marca 1957 r. w Warszawie, zm. 10 kwietnia 2004 r. w Gdańsku. Poeta, prozaik, piosenkarz, twórca tekstów piosenek. Znany głównie dzięki piosenkom o tematyce historycznej (Rejtan, czyli raport ambasadora; Sen Katarzyny II) i społeczno-politycznej (Mury, Nasza klasa, Obława). Postać powszechnie kojarzona z etosem pierwszej Solidarności oraz stanem wojennym – okresem, kiedy jego liryka, rozpowszechniana w nieoficjalnych wydawnictwach, identyfikowana była jako głos antykomunistycznej opozycji. W opinii społecznej utrwalił się wizerunek Kaczmarskiego jako barda z gitarą, śpiewającego protest songi, choć jego twórczość wykraczała daleko poza ten stereotyp. Jacek Kaczmarski był przede wszystkim poetą. Napisał ponad 600 wierszy, 5 powieści i dwa libretta. Był także kompozytorem muzyki do swoich wierszy i pieśniarzem – ponad 25 lat wykonywał swoje utwory na scenie. Reprezentował nurt tzw. piosenki autorskiej, czyli w całości stworzonej przez jedną osobę, tak w warstwie tekstowej, muzycznej, jak i wykonawczej. Jacek Kaczmarski obficie korzystał ze skarbnicy literatury polskiej i światowej, czerpiąc z niej inspirację, traktując jako podstawę do gry z czytelnikiem, a czasem przenosząc na grunt polski twórczość innych poetów w tłumaczeniach i parafrazach. Nawiązywał do stylistyki innych poetów, do motywów funkcjonujących w dziełach literatury.

Quentin Tarantino – ur. 27 marca 1963 r. w Knoxville w stanie Tennesse w USA), amerykański reżyser, scenarzysta, producent i aktor filmowy. Uważany za jednego z najwybitniejszych twórców kina postmodernistycznego. Tygodnik Variety stwierdził, że Tarantino jest pierwszym z nowej generacji reżyserów − artystów, którzy swojego fachu będą uczyli się nie w szkołach, ale oglądając filmy na video. Obecnie jest prawdopodobnie jednym z najchętniej oglądanych i najczęściej dyskutowanych reżyserów naszych czasów. W swojej twórczości afirmuje popkulturę, swobodnie przetwarzając jej schematy i ikony. Stworzył niepowtarzalną mieszankę kina gangsterskiego z teatrem absurdu, okraszoną dużą dawką przemocy i okrucieństwa, które zajmują w jego systemie estetycznym szczególnie ważne miejsce.