Żywioły: Woda

Zaklęty w kroplach letniego deszczu albo w wiosennej ulewie, delikatnie muskający twarz morską bryzą, lub podczas pływania przynoszący ukojenie spragnionemu ciału. Odnajdziemy go w porannej rosie i w potężnej fali tsunami – żywioł wody. Jest płynny, szumi falami, poi płynąc z kranu, kryje się w wiejskiej studni. Jest zmienny i nieprzewidywalny, może się wznosić i opadać, pluskać przyjemnie wijąc się leśnym strumykiem, albo zalewać całe miasta, pokazując swoje groźne oblicze. Może być stały, zamknięty w śniegu i lodzie, albo unosić się mgiełką pary wodnej. Woda jest bezbarwna, nie pachnie i nie ma smaku, a jednak lubimy ją pić, lubimy delektować się jej oczyszczającym działaniem podczas kąpieli, obmywać się w niej, czując przy tym prawdziwą rozkosz. Jest jak nasze emocje: czasami delikatna i miła, czasami burzliwa i niebezpieczna. Przecież płaczemy łzami, które też są wodą.

Człowiek pływa we wodzie od samego poczęcia, rosnąc i dojrzewając w worku owodniowym, który jest jego naturalnym środowiskiem, bezpiecznym domem i dopiero po porodzie poznajemy inne, niż wodne otoczenie. Ponadto sami jesteśmy stworzeniami zbudowanymi z wody. Prawie dwie trzecie ludzkiego organizmu składa się z tego żywiołu, w tym 77 procent mózgu i prawie 80 procent mięśni. To, że nie rozpływamy się zawdzięczamy substancjom takim jak białka, sole, aminokwasy, cukry, tłuszcze i wiele innych, które tworzą naszą powłokę u utrzymują wodę w ryzach.

Woda to żywioł, który w stanie płynnym uważany jest za źródło życia, a w stanie krystalicznym zatrzymuje procesy życiowe. Co ciekawe, lód ma aż piętnaście typów krystalicznych. Nie ma dwóch takich samych płatków śniegu, które przecież również są wodą, ale wszystkie są sześciokątne.

Jest to element żeński, chłodny, wilgotny, pełen wdzięku i swobody. Posiada w sobie wrażliwość, skromność, współczucie i empatię. To seksualność, spokój i ukojenie, głębia i karmienie. Ale w swej negatywnej formie przybiera twarz fałszu i obłudy, maskę obojętności. Jest to również płaczliwość, zdrada, nienawiść, smutek, zależność, brak poczucia bezpieczeństwa i oziębłość. To również nadwrażliwość. Jest tu więc cały arsenał uczuć, od tych naprawdę szlachetnych, do całkowicie podłych.

Symbolem wody jest symbol trójkąta równobocznego skierowanego ostrzem w dół. Kolorem wody są odcienie niebieskiego, popielatego i białego. Koncepcją żywiołu wody są emocje, marzenia, intuicja, narodziny i śmierć, odrodzenie i chaos, świat podziemny, nieświadomość, krew i łono. Porą dnia jest zachód, zmierzch, porą roku jesień, kierunkiem zachód, w tym zachodnia część domu, stołu czy pokoju.

Rośliny utożsamiane z elementem wody, to wszelkie rośliny wodne, a także wierzba płacząca. Symbolicznymi zwierzętami są skorpion, rak, ryby, delfiny i wieloryb, a także wąż. Kamieniami związanymi z wodą są ametyst, opal, kryształ górski, kamień księżycowy i amazonit, mokait, turkus, perły, koral i akwamaryn. Magiczne narzędzia to kielichy, puchary, wiosła i lustra, a także szklana kula. Miejsca to rzeki, jeziora, morza, oceany, oczka wodne, inne zbiorniki wodne.

Czakrą związaną z żywiołem wody jest Svadisthana, druga z czakr, nazywana również czakrą sakralną, krzyżową, seksualną lub wodną. Jak sama nazwa wskazuje, czakra ta odpowiada za seksualność, namiętność, ale również za zadowolenie z życia. To podobnie jak sam element wody, emocje, umiejętność lub nieumiejętność czerpania przyjemności z otaczającej nas przestrzeni. Czakra ta odpowiada za wszelkie płyny znajdujące się w organizmie człowieka oraz organy z nimi związane, czyli za limfę, krew, pot, łzy, spermę, pęcherz moczowy, organy płciowe, nerki, wody płodowe, jajniki i jądra. Człowiek, który ma prawidłowo funkcjonującą czakrę wodną, swobodnie wyraża siebie, jest zadowolony ze seksu i własnej seksualności. Zablokowana czakra wodna może doprowadzić do problemów z poczęciem dziecka, niechęci do odczuwania przyjemności, niechęci do uprawiania seksu, odrzucania własnej seksualność, unikania kontaktu oraz dotyku.

Żywioł wody jest również symbolem przemiany, ponieważ woda płynie, odparowuje, a następnie wraca jako deszcz. Podlega więc cyklicznym przemianom. Dlatego w chrześcijaństwie woda symbolizuje odrodzenie duchowe, jest elementem, symbolizującym oczyszczenie i nowe życie. W hinduizmie służy do obmywania z grzechów. Kiedy patrzymy na spokojną taflę jeziora, to odczuwamy spokój, możemy oddać się medytacji, ponieważ nasz umysł jest wyciszony. Jeżeli jednak widzimy burzliwe fale, sami odczuwamy wewnętrzny niepokój, konflikt i lęk. Woda nas obmywa, działa kojąco, leczniczo, ale potrafi zniszczyć całe domostwa, przypominając nam, jak bardzo jesteśmy mali i delikatni w stosunku do żywiołów. Woda jest niezmiernie symboliczna, ponieważ woda przyjmuje formę naczynia, do którego została wlana, stanowi metaforę i symbol zdolności dostosowywania się do sytuacji.

Woda symbolizuje przechodzenie z jednego świata do drugiego świata. W „Piekle” Dantego, dusze muszą przepłynąć jedną z rzek, np. Styks, żeby rozpocząć nową formę istnienia. W filozofii Wschodu woda utożsamia energię yin, czyli energię kobiecą, równoważy energię męską yang, dlatego chętnie po nią sięgamy, kiedy odczuwamy suchość w ustach (element ognia), lub relaksujemy się pod prysznicem, harmonizując nasze ciało i umysł po ciężkim dniu. Woda ma potężne właściwości energetyczne i już samo obmycie rąk i twarzy przywraca równowagę, powoduje, że czujemy się silniejsi, zdrowsi, pełni energii. Według tej samej filozofii z wodą jednak nie należy przesadzać, ponieważ nadmiar tego elementu może nas doprowadzić do płaczliwości, utraty sił a nawet depresji. Z tego właśnie powodu równoważymy element wody ogrzewając się, wystawiając się np. na działanie promieni słonecznych, czyli wystawiając się na działanie żywiołu ognia. Co ciekawe, według nauk medycyny Zachodniej powinniśmy pić jak najwięcej wody, medycyna Wschodu ma odmienną teorię. Według niej, picie jak największej ilości wody jest bzdurą, ponieważ może doprowadzić do zaburzenia funkcjonowania układu trawiennego, poprzez ugaszenie ognia, rozcieńczenia soków trawiennych i osłabienia organizmu, a w konsekwencji również do zaburzeń w sferze seksualnej. Najlepiej jest więc słuchać własnego organizmu, ponieważ on sam będzie właściwie regulował swoje potrzeby.

Ludzie, posiadający w sobie dużo żywiołu wody mają wyjątkowy wyraz oczu; głęboki i melancholijny. Są to najczęściej oczy koloru szarego, niebieskiego lub szaro-zielonego. Skóra jest porcelanowa i ma skłonność do zaczerwień. Włosy są koloru jasnego blondu do średniego brązu, w naturalnych tonacjach, a całość przypomina nieco akwarelę.

Żywiołem wody rządzi Archanioł Gabriel, jeden z najpotężniejszych Archaniołów. Można się do niego zwracać, kiedy dopadnie nas smutek lub mamy w sobie dużo lęku i niepewności.

Żywiołakami, czyli istotami związanymi a konkretnym żywiołem, a które przypisane są elementowi wody są nimfy, undyny, trytony, harpie i syreny. W mitologii greckiej woda była często domem dla bogów. Z morskiej piany zrodziła się Afrodyta, grecka bogini miłości i piękna.

W astrologii planetą związaną z żywiłem wody jest Neptun, uznawana za planetę iluzji i emocji, a znakami zodiaku Rak, Skorpion i Ryby. Należy jednak zwrócić uwagę, iż wysoki poziom elementu wody posiadają również osoby, które mają Raka, Skorpiona lub Ryby w ascendencie.

Cechą najbardziej charakterystyczną dla wodnych znaków jest ich niezwykła emocjonalność, ponieważ ciągle leją łzy, czy to rzeczywiste, czy w przenośni. Znaki te są niezwykle liryczne i tkliwe. Pływają one w oceanach uczuć lub wystawiają się na emocje jak na wodną ulewę. Nawet spokojne czują głębiej. Przeżywają wszystko inaczej niż np. znaki ogniste, które w razie potrzeby palą, czy znaki powietrzne, które niszczą siłą trąby powietrznej. Znaki wodne obmywają, spłukują i czyszczą. Niestety, nazbyt często dostosowują się, jak naczynia z wodą, do osób, z którymi przeszło im żyć. Robią to nawet wówczas, kiedy nie jest to dla nich pożądane ani dobre. Znaki wodne mają również niezwykle silnie rozwiniętą intuicję, dzięki czemu z godnym podziwu wyprzedzeniem przewidują różne sytuacje. Miewają tez częściej od innych znaków prorocze sny. To znaki, które lubią się troszczyć o innych, a wśród nich znajdziemy najbardziej wiernych i lojalnych przyjaciół. Dobrze dochodzą do porozumienia z innymi, tworzą silne przyjaźnie, są wierne i lojalne.

Raki są rządzone przez Księżyc i są znakiem głębokiej emocjonalności.”. Ludzie urodzeni w tym znaku są bardzo wrażliwi, empatyczni, pragną za wszelką cenę chronić swoich bliskich. Są jak fale, które raz uderzają o skały, raz cofają się w głąb morza. Swój dom traktują bardzo poważnie, pragnąc, żeby był przytulnym i spokojnym schronieniem. Niczym krab, lubią zaszyć się w domowych pieleszach. Mają tendencje do opiekowania się bliskimi, co robią nie tylko chętnie, ale czasami nawet aż nadmiernie. Raki są znakiem inicjującym, ale nie kończącym, mają znakomite pomysły, ale ciężko im dokończyć wiele spraw. Esencją ich osobowości jest „ja czuję”.

Skorpiony są pod wpływem Marsa i Plutona, dlatego są pełne pasji, a ich emocjonalność jest niezwykle intensywna, ale Skorpiony kryją swoją emocjonalność jakby chowały ją pod taflą spokojnej wody, gotowe uderzyć z niszczycielską siłą, kiedy zacznie się sztorm. Są równie tajemnicze, jak ocean, dlatego na pierwszy rzut oka mogą onieśmielać. Do tego potrafią z łatwością przejrzeć inne osoby, co bywa niekomfortowe. Skorpiony są ambitne, ciężko pracują i są lojalne dla osób, które kochają. Jednak niezbyt chętnie obdarzają zaufaniem nieznajomych, a jeżeli straci się u niech zaufanie, można go już nigdy nie odzyskać. Skorpiony mogą mieć problem z zablokowywaniem emocji, muszą się nauczyć otwierać na ludzi. Mogą również mieć skłonność do zazdrości. Esencją ich osobowości jest „ja pragnę”.

Rybami rządzi Neptun, dlatego są ze wszystkich trzech wodnych znaków najbardziej empatyczne. Żyją jednak czasami nazbyt mocno wczepione w swój świat iluzji. Są niezmiernie intuicyjne i uczuciowe. Przypominają leśny potok, który nieśmiało, ale z determinacją płynie poprzez zielone zakamarki. Ryby są niezwykle mądre, a pomimo posiadanej empatii i przyjacielskiego nastawienia, aż nazbyt często ma się wrażenie, że są nieprzeniknione i coś ukrywają. Mają również swój wewnętrzny świat, w którym żyją nie mniej intensywnie niż w prawdziwym życiu. Świetnie wyczuwają energię, często też mają dar uzdrawiania. Esencją ich osobowości jest „ja wierzę”.

Podobnie jak trzy inne żywioły, także żywioł wody ma swój dwór w tarocie. Jest to dwór kielichów, dwór emocji, przynależności i troski. Uosabia matkę, przestrzeń i kreatywność. Ponieważ reprezentuje element wody, dotyczy emocjonalnego poziomu świadomości, powiązany jest z uczuciami, zwłaszcza z miłością oraz ze związkami. W dworze pucharów nie ma miejsca na logikę, tu nie myśli się głową, a kieruje intuicją i sercem. Puchary odzwierciedlają spontaniczne reakcje na sytuację, informują o romantycznej stronie życia, pokazują świat iluzji i fantazji. Nie mają nic wspólnego z materialną stroną życia, a nawet przeciwnie. Mówi się przecież, że coś przecieka przez palce jak woda i tak jest najczęściej z majątkiem w dworze pucharów. Ale puchary to nie tylko pozytywne emocje i miłość. Informują również o baraku uczuć, o zakończeniu związku, braku zaangażowania, nierealnych oczekiwaniach i wybujałemu wyobrażeniu na wiele sprawach.

W Wielkich Arkanach element wody reprezentują karty Wisielca oznaczającą zmianę perspektywy, Księżyca niosącego nadzieję, ale będącego często iluzją, Rydwanu, oznaczającego intuicyjną ścieżkę i Śmierci oznaczającej transformację. Odpowiada więc historię poświęcenia, oddania się i regeneracji.

As pucharów to czysta miłość, połączenie z boskim źródłem, początek życia, umysł, ciało i duch w jedności. To również róg obfitości, zwłaszcza tej niematerialnej. Osoby w kartach żywiołu wody są najczęściej spokojne, a nawet flegmatyczne. To empaci, ludzie życzliwi, opiekuńczy i wyrozumiali. To personifikacja romantycznych uczuć, życzliwości, altruizmu, ale i cierpienia.

Żywioł wody wskazuje na połącznie i zdradę, związek i rozstanie, szczęście rodzinne i nadmierną uległość. Daje nadzieję na lepsze, ponieważ nic w dworze pucharów nie jest kategoryczne. W pytaniach o finanse czy sprawy materialne lub pracę, najczęściej nie dają jednoznacznej odpowiedzi, ale pokazują zadowolenie lub żal. Zawsze jednak odnoszą się do emocji i uczuć. Nie odpowiedzą więc bezpośrednio, że pokaże się wiele pieniędzy, ale odpowiedzą, że kwerend będzie zadowolony, nie powiedzą, że coś się nie uda, ale raczej wskażą, że pieniądze mogą przepływać przez palce. Karty w żywiole wody nie pokazują zdarzeń tragicznych, spraw nie do rozwiązania, chorób nie do pokonania, czy groźnych wydarzeń. To również wspomnienia, tęsknota, rozpamiętywanie, nadzieja, iluzja, sen i pragnienia. Nie można jednak zapomnieć, że złe uczynki również podyktowane są uczuciami. Zdrada, nienawiść, fałsz, to również żywioł wody. Kiedy w układzie kart pokaże się wiele pucharów, zawsze jednak wiadomo, że sedno sprawy związane jest z emocjami.

Jak każdy z żywiołów tak i żywioł wody ma swoje magiczne zastosowania. Magia wody dotyczy przyjemności, przyjaźni, miłości, małżeństwa i płodności. Stosuje się ją do rytuałów związanych ze szczęściem, ale także w magii leczniczej, jasnowidzenia i oczyszczania. Magia wody to najczęściej rytualne kąpiele, magia luster, lodu i deszczu. Używa się w niej różnych ziół, a w wielu przypadkach kończy wrzuceniem określonego przedmiotu do wody. Rytuały żywioły wody przeprowadza się wieczorami, czyli o porze związanej z tym żywiołem. Ważne są w tym przypadku fazy Księżyca. Używanie magii wody podczas pełni ma za zadanie manifestację uczuć i oczyszczanie, a podczas nowiu ma służyć nowym początkom i uwalnianiu się od przeszłości. Do magii zalicza się także naładowywanie wody podczas jego pełni księżyca, czyli zrobienie tzw. wody księżycowej. Jest to woda stosowana w medycynie naturalnej, ale znana od wieków. Jej wykonanie nie jest skomplikowane, wystarczy pozostawić naczynie wypełnione wodą od zachodu do wschodu Słońca, podczas pełni, żeby naładowała ją księżycową energią. Taka woda ma działanie oszczędzające, magiczne i dzięki niej można pozbyć się uroków i klątw. Stosuje się ją do wykonywania rytuałów, zamienia zwykłe przedmioty w amulety. Jej działanie można zaobserwować, podlewając nią kwiaty, które zaczynają rosnąć szybciej, niż takie same kwiaty podlewane zwykłą wodą.

Woda jest naprawdę bardzo dobrym narzędziem do przeprowadzania medytacji. Mogą to być proste lub naprawdę zaawansowane techniki. Już samo słuchanie szumu fal, spadającej wody wodospadu, plusk strumyka, czy dźwięk uderzających kropli deszczu działa kojąco i relaksująco. Żeby oczyścić się z negatywnych emocji, można sobie wyobrazić, że się siedzi pod wodospadem, z którego spływa krystalicznie czysta woda i obmywa nas ze wszystkich naszych lęków, problemów, które spływają po nas wraz z wodą. Możemy sobie wyobrażać, iż razem z nią się one od nas oddalają, a w tym miejscu pozostaje przestrzeń, którą możemy wypełnić pozytywnymi emocjami. Taka technika znana jest również w hipnozie, kiedy poddajmy się usuwaniu blokad.

Należy zwrócić uwagę, iż istnieje coś takiego jak hydroterapia, czyli wodolecznictwo. Jest to najstarsza metoda terapeutyczna, do której należą kąpiele, natryski, bicze wodne i wiele innych zabiegów. Zabiegi mogą być z użyciem wody leniej, ciepłej lub zimnej, mogą być stosowane wodne irygacje, a oczyszczające działanie posiada sauna. Znane jest zdrowotne picie różnego rodzaju wód mineralnych. Wodolecznictwo ma wielosetletnią tradycję i pierwsze udokumentowane zabiegi przy użyciu wody datuje się na 500 r. p.n.e. Zimne i gorące kąpiele stosował sam Hipokrates. Woda jest bardzo wdzięcznym narzędziem terapeutycznym, ponieważ ma odpowiednie właściwości mechaniczne, takie jak właściwy nacisk, opór i wypór. Podczas zabiegu można zregulować zarówno temperaturę wody jak i jej nacisk. Zbawienne działanie tego żywiołu ma wpływ na układ nerwowy, krwionośny, limfatyczny, pozwala redukować masę ciała, we wodzie z łatwością ćwiczą osoby, które mogą mieć problemy z ćwiczeniami w środowisku suchym, chociażby z powodu obciążenia stawów.

Wracając do magicznego zastosowania wody. Rytuałów z jej użyciem jest naprawdę bardzo dużo. Takim prostym rytuałem na przyciąganie miłości, ponieważ miłość cieszy się największym zainteresowaniem w magii, jest rytuał, który może przeprowadzić każda osoba i nie wymaga to specjalnego nakładu sił ani umiejętności. Należy wziąć szklaną butelkę i napełnić ją wodę źródlaną. W trzy noce pełni wystawiać wodę źródlaną na działanie Księżyca. Podczas dnia schować butelkę, jeszcze przed wstaniem Słońca i nie wyciągać jej aż do zmierzchu, żeby nie dotarły do niej promienie słoneczne. Wystawiać ją o zmierzchy, wizualizując przy tym osobę, której rytuał ma dotyczyć, a której miłość chcemy zdobyć, odzyskać lub utrzymać. Trzeba też myśleć o swoim uczuciu, o tym jak razem spędza się czas i życie. Należy wyobrażać sobie, że ta osoba nas bardzo kocha. Kiedy woda będzie naładowana energią Księżyca, podaje się ją do picia osobie, której względy chcemy zdobyć, albo dolewamy do podawanego napoju. Osoba, którą poddaliśmy magicznym działaniom powinna spojrzeć na nas przychylnie i otworzyć się na uczucie.

Do magii żywiołu wody należy również magia Księżyca, którą można wykorzystać w celu połączenia się z kimś, lub kiedy chcemy przekazać komuś swoje myśli i uczucia. W tym celu w księżycową noc należy stanąć w miejscu, które jest dobrze oświetlone przez naszego srebrnego satelitę. Stanąć z rozpostartymi rękoma, wpatrując się w jego tarczę w taki sposób, jakby patrzyło się przez nią, a nie na nią. W tym czasie myślimy o tym, co chcemy przekazać bliskiej nam osobie, jednocześnie wysyłając ze siebie promienie energii. Wizualizujemy je sobie w taki sposób, jakby miały dotrzeć do Księżyca, a z niego wprost do osoby, do której kierujemy nasze myśli. Możemy też wypowiedzieć swoje zaklęcie, np. „Jak rozświetlasz swoim blaskiem ciemną drogę zbłąkanego, tak nieś swoim srebrnym światłem, wiadomość do ukochanego”.

Magia luster, również należąca do magii elementu wody, to tak naprawdę magia luster, kul i kryształów. Każde z tych narzędzi działa w podobny sposób, a wróżby przy ich udziale wymagają koncentracji mentalnej oraz wzrokowej. Dopiero połączenie tych dwóch elementów pozwala zobaczyć wizję na temat interesującej nas sprawy. Nie jest to jednak magia, którą można wykonywać bez przygotowania, ponieważ żeby osiągnąć wyniki w tej metodzie, trzeba mieć albo wysokie zdolności parapsychiczne, albo długo i uparcie ćwiczyć. Nawet jeżeli mamy jednak wrodzony dar to i tak musimy wyćwiczyć w sobie umiejętność oddzielenia od siebie naszej wyobraźni od prawdziwej wizji. Żeby dobrze przeprowadzić taką wróżbę, należy lustro, kulę, kryształ lub miskę z wodą (miska powinna być gładka, bez wzorów) ustawić w odległości około 30-50 cm od oczu (nad miską należy się w takiej odległości pochylić). Czytanie odbywa się wieczorem lub w nocy, kiedy jest na tyle ciemno, żeby nie było nic widać, a jedynym źródłem światła może być mała świeczka. Siadamy wygodnie i koncentrujemy się na swoim pytaniu, lub na pytaniu osoby, która poprosiła nas o pomoc. Staramy się patrzeć nie na tafle lustra, czy innego używanego przedmiotu, ale przez niego. Początkowo nic nie zobaczymy, ale za którymś razem uda nam się zobaczyć coś na kształt mgły, obłoku, który tworzy się wokoło przedmiotu. Możemy też zobaczyć naszą wizję, ale tu nie ma zasady, ponieważ każdy może widzieć coś na swój indywidualny sposób. Z czasem będzie to szło coraz sprawniej. Nie każdy jednak widzi kształty, większość widzi jedynie ruch i kolory. Kolor biały to pozytywna odpowiedź, czarny negatywna, wszystkie inne kolory są do indywidualnej interpretacji. Także ruchy mają znaczenie W górę najczęściej jest pozytywny, w dół negatywny, a lewo dobry omen, w prawo zły. Jednak i tu, podobnie jak przy wahadełkach, może się okazać, iż ktoś ma swój własny system.