Kamienie astrologiczne

Starożytne: Egipt, Babilonia, Mezopotamia słynęły z przepychu i zamiłowania do klejnotów. Jeszcze dalej posunęli się Grecy i Rzymianie, można mówić nawet o swoistym kulcie kamieni. Wyroby i biżuteria z tego okresu nosi znamiona wysokiego kunsztu i artyzmu.

Kamienie były obecne we wszystkich kulturach świata o czym świadczą wzmianki o nich w mitach i legendach wszystkich ludów i ras.

Starożytni zawsze mieli przy sobie kamienie związane z ich miesiącem urodzenia. Były one również umieszczane w talizmanach i amuletach wg wskazań i zaleceń szamanów, wróżbitów, magów lub wyroczni. Kamienie szlachetne używane były również we wszystkich rodzajach magii, zwłaszcza tam, gdzie posługiwano się ciałami astralnymi.

Niekwestionowaną rolę odegrały w astrologii. Astrologia bowiem nie tylko odkrywała „wyroki losu” zapisane w gwiazdach, ale starała się pomóc ludziom w ich drodze przez życie. Groźne wpływy planet miały być niwelowane właśnie przez drogocenne kamienie. Poza tym miały one wzmagać oddziaływanie pozytywnych energii i wibracji płynących od życzliwych planet.

Współczesna astrologia również chętnie sięga po remedia w postaci kamieni kierując się odwiecznymi zasadami.

Badania ezoteryczne wykazały, że pomiędzy wibracjami planet, ludzi i kamieni istnieje ścisły związek. Obowiązuje tu ezoteryczna zasada mówiąca, że „podobne przyciąga podobne”, toteż między ludźmi i kamieniami - o tych samych wibracjach – zachodzi powinowactwo duchowe i wzajemne oddziaływanie. Moc tych wpływów zależy głównie od znaku zodiaku oraz położenia planet i ich aspektów w dniu urodzenia.

Kamienie i minerały są w swej istocie wielką tajemnicą Natury i ściśle są z nią powiązane, zarówno na planie fizycznym jak i mentalnym. Badając właściwości różnych grup krystalicznych stwierdzono, że istnieją kryształy, które powstały na wskutek działania czterech podstawowych żywiołów – funkcjonujących również w astrologii – tj. ognia, powietrza, wody i ziemi.

I tak:

- kryształy, które powstały w wyniku działania wysokich temperatur – to żywioł ognia

- te, które powstały pod olbrzymim ciśnieniem – to żywioł powietrza

- krystalizujące się w ciągu nieskończenie długich okresów w głębi ziemi w procesie m.in. wyługowania soli mineralnych – to żywioł wody

- powstałe w wyniku oksydacji mineralno – metalicznych – to żywioł ziemi.

Analogicznie w astrologii funkcjonuje przyporządkowanie żywiołom poszczególnych znaków, za kryterium biorąc emanacje dwunastu znaków zodiakalnych.

I tak:

- znaki ogniste – to Baran, Lew, Strzelec

- znaki powietrzne – to Bliźnięta, Waga, Wodnik

- znaki wodne – to Rak, Skorpion, Ryby

- znaki ziemskie – to Byk, Panna, Koziorożec

Tożsamość sił uczestniczących w tworzeniu poszczególnych kamieni oraz sił i energii emanujących z poszczególnych znaków zodiaku jest swoistym kluczem przy przyporządkowaniu określonych kamieni określonym znakom.

Planety a barwy

Ale kamień to nie tylko ukryta w ziemi moc i energia, to także wibracje i kolor. Astrologia już w zamierzchłych czasach dokonała podziału i przydziału barw poszczególnym planetom, za kryterium biorąc charakter ich działania. Każdej planecie została przypisana jedna barwa z widma słonecznego najbardziej odpowiadająca charakterowi sił planetarnych. Założono bowiem, że planety i barwy są czynnymi siłami o ściśle określonym potencjale.

I tak Marsowi przypisano czerwień, harmonicznie łącząc dwie siły: kosmiczną Marsa i witalną czerwieni.

Czerwień to barwa ognia i krwi, mocy i buntu, walki i zwycięstwa a także młodości, namiętności, wzrostu i siły.

Ma jednak też swoje drugie oblicze – to żądza walki, krwi, zmysłowości,
to także mord, pożoga i zniszczenie.

Taki sam jest Mars – geniusz walki, rywalizacji, energii i zapału, obrońca słuszności i prawa, obdarowujący siłą witalną i odwagą twórca nowego życia, ale też potężna destrukcyjna siła niosąca zniszczenie i śmierć.

Mars patronuje znakowi Barana i współwłada znakiem Skorpiona.

Barwa pomarańczowa to harmonijne połączenie energii i zmysłowości czerwieni z potęgą i dostojeństwem królewskiego złota. Jest ukierunkowana na uduchowienie uczuć, transformację miłości poprzez tkliwość i macierzyństwo. Barwa pomarańczowa jest imponująca w swej purpurze nasyconej złotem i jako taka została przydzielona Wenus, bogini piękna, sztuki i miłości.

Lekko przyciemniona daje odcień brązowy, kolor cichych, pełnych poświęcenia i oddania dla domu i rodziny kobiet, ale też zakonnic i mnichów. Wenus poprzez kolor pokazuje światu swe różne oblicza:

- barwa pomarańczowa - to Wenus jako kapłanka sztuki i piękna

- barwa brązowa - to Wenus jako opiekunka ogniska domowego

- barwa różowa - to roześmiana i zalotna Wenus poszukująca miłości i partnera.

Wenus patronuje znakowi Byka i Wagi.

Barwa żółta uosabia inteligencję, rozum, rozsądek i mądrość. Pobudza działalność półkul mózgowych i funkcje fizjologiczne. Jest pełna aktywności i życia, nie toleruje ciszy i bezczynności.

Barwa żółta została przydzielona planecie Merkury – nosicielowi wyższej świadomości duchowej, doradcy ludzi czynnych, aktywnych na płaszczyźnie fizycznej i umysłowej.

Merkury patronuje znakowi Bliźniąt i Panny.

Kolor biały i żółto – zielony identyfikowane z dziewiczością, najwyższą sprawiedliwością, rozumem, altruizmem i odwagą przypisano Słońcu. Promienne i życiodajne Słońce to esencja doskonałości, majestatu, potęgi, witalności, radości i optymizmu.

Słońce patronuje znakowi Lwa.

Zieleń to zasadnicza barwa naszej planety, barwa jej szaty roślinnej i głębi oceanów. Niesie spokój, pogodną radość, wyciszenie, harmonizuje z otaczającą rzeczywistością. Niesie ukojenie i poczucie bezpieczeństwa, przywraca zachwianą równowagę wewnętrzną.

Z Ziemią i z jej życiem biologicznym w mistyczny sposób powiązany jest Księżyc, który ma z nią wspólny rytm ściśle związany z księżycowymi fazami.
Księżycowi zatem przypisano barwę zieloną, która oświetlona jego odbitym blaskiem, nabiera srebrzystości. Księżycowi będącym symbolem pozoru i ułudy, dającego światło, którego sam nie posiada, dano zielony kolor nadziei i wiary w niemożliwe.
Księżyc patronuje znakowi Raka.

Błękit reprezentuje czystość, niewinność, ufność, siłę ducha i zapowiedź szczęścia. Błękit to też idea, duch, marzenie i niespełniona tęsknota za nieśmiertelnością. Wzbogacony odrobiną czerwieni tworzy nową barwę - królewską purpurę, ulubiony kolor dostojników kościelnych i monarchów. Obie te barwy: błękit i purpura przypisano Jowiszowi.

Jowisz to geniusz panowania, władzy, sprawiedliwości i religii. To także zwiastun szczęścia materialnego i sukcesu zawodowego.
Jowisz patronuje znakowi Strzelca i współwłada znakiem Ryb.

Istnieje jeszcze drugi odcień błękitu, przypominający bezkresny niebyt. Jest to błękit lodowaty, metaliczny, bezosobowy i bezlitosny. Tę barwę dostał Saturn – surowy, sprawiedliwy sędzia pozbawiony miłosierdzia, wiodący drogą trudów i wyrzeczeń na szczyty ludzkiej duchowości. Nielicznym dane będzie dojść do szczytu, jest to bowiem droga świętych i bohaterów.

Saturn patronuje znakowi Koziorożca i współwłada znakiem Wodnika.

Ostatnią z opisywanych barwą „planetarną” jest tajemniczy fiolet powstały z czerwieni ognia i błękitu szafiru. Fiolet to doskonałe zjednoczenie ducha i materii oraz droga do rozwoju duchowego. Sprzyja mistycznym porywom duszy, skłania do poświęcenia i ofiar, transformuje miłość.

Barwę tę dostał Neptun – kosmiczny geniusz duchowych doznań i przemian, opiekun duchowy w drodze do oświecenia.

Neptun patronuje znakowi Ryb.

W doborze indywidualnym kamieni astrologia korzysta z przydziału wg kolorów, planet czy wg znaków zodiaku.
Poniżej opiszę przydział kamieni wg znaków zodiaku, który potwierdza i ugruntowuje przydział wg planet i kolorów.