Mój Tarot

Osiem Mieczy trzeba pokruszyć by pokonać lęk bezradności. Osiem dni trzeba, żeby dojść do domu z pokorą i wdzięcznością. Szanować jego prostotę, stół i talerz zupy. Myśleć dobrze o tych co odeszli z  nieznanych powodów.  Niech idą drogą. Osiem Kielichów trzeba wypić i przyjąć, żeby nie zaznać upokorzenia  i mroku zazdrości. Żeby żal minął a cierpienie ustało wraz z ogarkiem świecy i żeby to co pozostało
było zalążkiem dobrego smaku i zwykłej radości. Bo po to są obrazy umarłych, by przypominały  ich cierpienie. Pożegnanie i zapatrzenie w barwę nocy.

Osiem Monet trzeba zachować na czarną godzinę, by przetrwać głód i zarazę. I spłacić dług wdzięczności,  dla tych co oczekują zapłaty. Uwolnić materię, bo tylko wtedy wolny będzie duch i miła woń herbaty.

Osiem Buław potrzeba, żeby walczyć do końca. Nawet połamane mają wartość. W drzazgach  też można godność zachować. Trzeba mieć odwagę, nie bać się przemiany. Nagrodą będzie z ziemi się wydostać
i przekroczyć próg ósmego domu. Teraz idź osiem dni, krok po kroku. Ósmego dnia dostaniesz moc i spokój.  Użyj wszystkich żywiołów i stań się narzędziem  ocalenia. Wtedy Kapłanka Wisielca odetnie i zakołysze
Ziemia.

31 grudnia 2010