Laur i jego tajemnice
Data publikacji: 2022-11-17
Kategoria: Zielnik
Laur szlachetny (Laurus nobilis) czyli wawrzyn szlachetny nazywany bywa też bobkowym drzewem. Roślina jest znana i ma wszechstronne zastosowanie. Bardzo często jej suszone, aromatyczne liście używane są w kuchni jako przyprawa. Pasują jako dodatek do wielu potrwa w tym zup i duszonych mies. Używa się ich do peklowania mięsa i do marynat. Potrawa musi być z liśćmi gotowana. To cenna przyprawa, która doskonale się komponuje z pieprzem naturalnym i kminkiem. Laur wykorzystywany też bywa w przemyśle perfumeryjnym jako komponent zapachowy.
Wygląd i występowanie
Roślina jest krzewem lub drzewem o czarnej korze. Dorasta do 10 metrów. Kwitnie od marca do kwietnia. Owocem jest czarna jagoda. Wawrzyn pochodzi prawdopodobnie z Azji Mniejszej. Obecnie jako zdziczały rośnie w krajach śródziemnomorskich. Uprawiany jest we Włoszech w Grecji, Hiszpanii, Turcji, Meksyku. W Polsce uprawiany jest w pomieszczeniach jako roślina ozdobna.
Surowiec
Surowcem są liście oraz owoc. W lecznictwie stosowane są olejki – z liści i owoców oraz olej ze świeżych owoców. Olejek wytwarza się przez destylację liści i owoców z para wodną. Olej powstaje przez wytłaczanie na gorąco.
Substancje czynne
Liście bobkowe zawierają olejek, którego głównym składnikiem jest cyneol. Poza tym występują też miedzy innymi pinen, felandren, geraniol, linalol. Liście zawierają również garbniki i gorycze. Owoce zawierają olejek i olej, a także cukry i skrobie. Olejek z liści i owoców zawiera terpeny, cyneol, pinen, geraniol oraz miedzy innymi również eugenol. Olej ze świeżych owoców zawiera glicerydy kwasów np. laurynowego.
Działanie i zastosowanie
Laur od wieków wykorzystywany był do obrzędów i kultów religijnych. Wtedy to liście laurowe stały się symbolem siły, sławy i zwycięstwa. Tak się stało najpierw w kulturze śródziemnomorskiej, a później europejskiej. Przed wiekami roślina była poświęcona Apollinowi – greckiemu bogu piękna i tego co dobre. Jego kapłanki je żuły by wywołać prorocze wizje. Wieńce laurowe jako symbol doskonałości wręczano za zasługi poetom i sportowcom. Dla Rzymian laur był symbolem mądrości i chwały. W średniowieczu kończący studia honorowani byli gałązkami owocującego wawrzynu.
Od wieków wawrzyn szlachetny stosowany jest także przeciw różnym chorobom. W średniowieczu popularne były leki żołądkowe przygotowane z liści oraz nalewki i esencje używane do nacierania w bólach reumatycznych. Obecnie liście i owoce stosowane są jako środek wzmagający apetyt. Liście cenione są w homeopatii. Olej i olejek używane są do nacierania w bólach reumatycznych. W medycynie holistycznej laur stosowany bywa w biegunce i czerwonce oraz przy zapaleniu błon śluzowych okrężnicy. Zewnętrznie można laur wykorzystać do płukania gardła. W medycynie ludowej olejek z liści wykorzystuje się do uśmierzania bólu. Można nim nacierać obolałe miejsca przy artretyzmie i reumatyzmie.
Zastosowanie magiczne
Liście laurowe w napojach dodają mądrości i powodują jasnowidzenie. Położone pod poduszka wywołują prorocze sny. Można liście spalać by osiągnąć wizje. Roślina uznawana jest zdolna oczyszczać i chronić. Można wawrzyn nosić jak amulet. To chroni przed wrogimi siłami, duchami, urokami. Laur bywa używany podczas egzorcyzmu. Wtedy są najczęściej rozrzucane lub spalane. Czasem umieszcza się je w oknach by chronić przed uderzeniem pioruna. Rozłożone w domu chronią przed nieznośnymi i nieprzyjaznymi duchami. Gałązkę lauru można użyć do spryskiwania wodą podczas ceremonii oczyszczających. Uważa się, że drzewo posadzone koło domu chroni mieszkańców od chorób. Musi jednak być piękne i zadbane. Listki bobkowe połączone z drewnem sandałowym mogą być spalone by oddalić uroki i klątwy. Liść trzymany w ustach chroni przed niepowodzeniem. Można pisać na liściach życzenia i spalać je, a życzenia się spełnią. Listki dodają siły zapaśnikom.
AUTOR ARTYKUŁU
