Bibliomancja
Kategoria: Wróżby ogólne
Pośród wielu technik dywinacji, prym bez wątpienia wiedzie kartomancja, astrologia, numerologia czy chiromancja. Wielu znana jest także – chociaż zapewne nie z praktyki – nekromancja, zaś o wróżeniu z ryżu, popiołu, czy fusów nierzadko się słyszało. Istnieje jeszcze jedna (z wielu) praktyka dywinacji, która choć uchodzić może współcześnie za wróżbę dla zabaw, istotnie ma swoje prastare znaczenie i pochodzenie, a jest to Bibliomancja.
Bibliomancja, oznacza wróżenie z ksiąg świętych i natchnionych. Polega ona na „przypadkowym” otwarciu tekstu drukowanego i potraktowanie fragmentu, który ukaże się naszym oczom, jako wskazówkę do sytuacji, dla której zdecydowaliśmy się na wróżbę. W europejskiej kulturze, najczęściej Bibliomancji poddawana była Biblia. Praktyka ta była niezwykle popularna wśród duchownych we wczesnym okresie średniowiecza. Spotykała się zarówno z uznaniem przez niektórych duchownych, jak i ogromnym potępieniem przez autorytety kościoła chrześcijańskiego. Bibliomancja praktykowana była w wielu kulturach. W każdej z nich, może to być inna księga, a tak naprawdę wróżyć możemy z każdej księgi, która stanowi dla nas źródło wiedzy i bogactwa duchowego. Nie traktujmy tego jednak, jak zabawę. Wróżba, jak każda wymaga głębokiego zrozumienia, a także poważnego podejścia do samej jej praktyki. Wyciągnięcie z półki losowej książki, nie da nam odpowiedzi na nurtujące nas pytania. Do każdej techniki dywinacji konieczne jest przygotowanie, oczyszczenie umysłu, otwarcie serca i choć odrobina intuicji.
